Dat is ook toevallig. We schreven op deze website een stukje over goeroes, die zinnetjes uit hun mouw schudden en zeggen wat er met je gaat gebeuren. En toen vroeg ik me af, wat doe je dan? Mijn mans advies was toen:”Rot toch op!” Nu krijg ik daarmee te maken, op mijn yogales.
Zonder dat ik zelf iets merk, schijnt er iets te zijn gebeurd met een chakra. Daar moet ik nu over op gesprek komen. Ik ga daar wel naartoe, want je weet maar nooit. Wie weet zie ik iets over het hoofd.
Maar toch krabbel ik nu achter mijn oren. Klopt het wel of klopt het niet? Ik ga toch maar, vanwege mijn nieuwsgierigheid. Al moet ik er wel mijn schema voor omgooien.
En het volgende moment wil ik daar eigenlijk helemaal weg blijven, niet meer de lessen volgen. Maar is het niet raar om door die ene constatering zo om te slaan en weg te willen?
Ook vanwege deze blog ga ik dus wel naar dat gesprek en ik zal het vervolg schrijven.